Zaterdag

Vandaag, zaterdag 6 mei, staat natuurlijk in het teken van Coronation Day, de kroning van King Charles III.

Wij vinden het leuk nu in Groot Brittannië te zijn, maar zijn beiden geen fan van mensenmassa's. Magda heeft daar wat minder leuke herinneringen aan uit de tijd dat ze nog in de ME zat en ik ben sowieso niet zo van 'andere mensen', zoals mijn zusje het ooit treffend verwoordde.

Dus wel in Engeland, maar dan in een klein dorpje.

De ceremonie kijken we gewoon vanuit ons tijdelijke onderkomen.

Je moet ervan houden, maar wij vinden het erg mooi. Zo strak allemaal, het 100% zuiver allemaal tegelijk inzetten, het koor en de (meeste) muziek waarvan we weten hoe dat kan klinken in zo'n abbey... en zo kunnen we nog wel even doorgaan.

En dan, na de plechtigheid, op weg naar Buckingham Palace, het super strak marcheren van de verschillende legeronderdelen in hun onberispelijke uniformen met elk hun codes.

Of dit Royal Salute stukje... kippenvel.

En last but not least de Mounted Band of the Household Cavalry!

Als beginnend klarinettist heb ik inmiddels een paar keer lopend op straat gespeeld, wat mij nog steeds niet echt lukt. Zitten hier doodleuk een paar bazen hobbelend op een knol, de teugels losjes om de pols, gewoon te blazen!

Na dit spektakel gaan we het dorpje in om nog ergens een cream tea te scoren, morgen is het alweer voorbij.

Om 16:30 zal de kroning bekend worden gemaakt bij het stadhuis, we zijn er ruim op tijd.

Het geheel wordt opgeluisterd door Ryebellion Drummers en die doen al aardig hun best. Wel even omschakelen als je uit het plechtige sfeertje van Westminster Abbey komt en het idee hebt dat hier een strakke slagwerkgroep staat. Maar aan de hand van de naam hadden we het eigenlijk al kunnen weten, Ryebellion... Super gezellige groep, minstens net zo vergrijsd als onze harmonie in Deurningen, wat qua sfeer een beetje doet denken aan het Oldenzaalse 'Stroat'.

En om half vijf is het dan zover, de town crier brengt ons het nieuws.

Hierna doet een lokale kolonel van het leger en de loco burgermeester (de echte was in Londen) nog een woordje. Reverand (priester) White doet als laatste zijn zegje en gezamenlijk wordt The Lord's Prayer (het onze Vader) gebeden.

The Grand Finale is het samen zingen van British patriotic songs, waarvan de teksten worden uitgedeeld. Leuk iedereen zo trots te zien! An A for Effort, maar het geluidfragment heeft deze site niet gehaald.

Educatief momentje; wist je dat... de tekst van het meesterlijke Land of Hope and Glory geschreven is door iemand uit dit plaatsje Rye? Heeft gewoond in Lamb House en dat weten wij inmiddels te vinden!

Effe plaatje schieten! (het gevreesde hoedje heb ik trouwens in mogen ruilen voor bretels, ze is de beroerdste niet)

En ook deze laatste dag hier in Rye sluiten we, in stijl, af met een laatste pint in de pub.

< < <

^^^

> > >